Deze 7 coping strategieën MOET je kennen voor herstel bij pijn of blessures
We hebben van onszelf de voorkeur om op een bepaalde manier met stressvolle situaties om te gaan. Het is vaak een manier die typisch bij ons past als de stress of druk oploopt. Het is hierin mogelijk om jezelf te ontwikkelen, maar die voorkeur is vaak nog steeds aanwezig.
In deze blog gaan we in op coping processen. Maar wat is een coping proces eigenlijk?
Coping is een begrip uit de psychologie, waarmee de manier waarop iemand met problemen en stress omgaat wordt bedoeld. Het betreft de omgang met alle soorten voortdurende stressoren, zoals pijn, werkloosheid of een scheiding bijvoorbeeld.
Coping is een combinatie van de verstandelijke en emotionele reacties op stress of een probleem, en het gedrag dat daaruit voortvloeit. Er zijn verschillende strategieën en mechanismen van coping. Zo is er bijvoorbeeld ook een ‘aandoening’ als atleten-burnout. Mensen wisselen het coping mechanisme dat ze toepassen af, afhankelijk van de omstandigheden en hun coping strategie (ook wel copingstijl genoemd), die samenhangt met hun persoonlijkheid. Een krachtsporter met pijn kent altijd een bepaalde copingstijl, als is het coping proces dus afhankelijk van persoonlijkheid. Er is hier dus geen one fits all programma.
Er zijn verschillende coping processen die je in kan zetten. Allemaal haken ze in op een onderdeel van de stress. De ene is wat meer gericht op de oorzaak van de stress, de ander op de emotie van de stressrespons zelf, en er zijn ook processen die juist gericht zijn op de vermijding van die hele stressrespons.
Dit is om inzichtelijk te maken welke copingstrategiën er zijn. Er is ook nog een verschil tussen problem-focused coping en emotion-focused coping. Problem-focused coping is vooral effectief als de sporter invloed kan hebben op de bron van stress. Emotion-focused coping is effectiever als er weinig of geen controle is over de bron van stress is.
Er is hier geen harde goed en fout in copingstrategiën die wordt gebruikt. Bewustwording van hoe je met de situatie om gaat (en welke manier/copingstrategie je hiervoor gebruikt) kan een voorwaarde zijn voor reflectie, aanpassingen en verandering van je omgang met blessures.
1. Actief aanpakken
Je stelt jezelf de vraag: ‘Waarom voel ik me zo?’, ‘Wat is handig om nu te doen?’ Je reflecteert actief op de situatie en past je waar nodig misschien zelfs aan.
2. Palliatieve reactie
Je probeert de stressor te verzachten. Je probeert er niet echt mee bezig te zijn en wellicht ook een beetje afleiding te zoeken. Dit kan bijvoorbeeld door je volledig te storten op werk of je focus ergens anders naar te verleggen.
3. Vermijden
Je probeert de stressor uit de weg te gaan. Je vermijdt hiermee de confrontatie en denkt bijvoorbeeld ook niet na over welke invloed bijvoorbeeld een pijntje of blessure zou hebben op trainingen of wedstrijden. Dat is er gewoon even niet op het moment.
4. Sociale steun zoeken
Je zoekt steun bij andere mensen. Dit vooral met het doel om even niet met de stressor bezig te zijn. Het is een vorm van een palliatieve reactie.
5. Passief reactiepatroon
Je blijft zitten in de stressvolle situatie, en je bent ook niet actief bezig met copen. ‘Het is vervelend, maar ik doe er niks aan’. Je accepteert dat de situatie nu zoals het is.
6. Uiten van emoties
Je geeft uiting aan hetgeen waar je op dat moment stress van hebt. Het kan zorgen voor directe stress-relief als deze copingstijl bij je past. Je gaat bijvoorbeeld flink klagen tegen vrienden of een rondje rennen, maar net wat voor jou op dat moment een uitlaatklep is.
7. Geruststellende of troostende gedachten
Je zegt bijvoorbeeld tegen jezelf: ‘Wat is het ergste wat er kan gebeuren?’ of ‘Het had nog veel erger gekund’. Je kan hier een stukje stress voor jezelf mee weg nemen. Door er een andere controle aan te zetten, kan je hiermee je respons ook veranderen.
TOT SLOT
Er is geen goed of fout. Geen goed of fout omdat dit zowel per situatie als per persoon en de karakteristieken van deze persoon kan verschillen.
Waar herken jij jezelf of je klant in?
